عوارض استفاده از دئودورانت های دارای آلومینیوم
دئودورانت ها فرآورده هایی برای پوشاندن بوی نامطبوع عرق انسان هستند. این فرآورده ها می توانند با اثرگذاری بر روی سطح پوست باعث محدود کردن فعالیت باکتری ها شوند. این فرآورده ها بعضا حاوی ترکیبات ضد میکروب هستند. این فرآورده ها بعضا باعث کنترل تعریق هم می شوند. اما بیشترین اثر را بر فلور میکروبی می گذارند.
در فرمولاسیون برخی از این فرآورده ها از آلومینیوم استفاده می شود. فرمی از آلومینیوم که به شکل نمک تری کلراید است. این ترکیب را در گویش عامیانه آلوم نیز می نامند. آلوم ترکیبی است که می تواند باعث مهار ترشح عرق شود. با این حال آلومینیوم کلراید خطراتی نیز به دنبال دارد. به همین دلیل در حال حاضر بیشتر به سراغ استفاده از ترکیبات منیزیم می روند. ترکیبات منیزیم به مراتب ایمنی بالاتری دارند.
عوارض جانبی دئودورانت‌های دارای آلومینیوم
بوی ناخوشایند عرق بسیار آزاردهنده است. تعریق به خصوص در ناحیه زیر بغل و شکم یکی از عواملی است که می تواند حتی حیات روزانه فرد را مختل کند. برای رهایی از شر عرق زیاد فرآورده های دئودورانت و ضد تعریق طراحی و فرموله شده اند. فرآورده های دئودورانت بیشتر باعث مبارزه با بوی بد بدن می شوند.
این فرآورده ها در جهت کاهش فعالیت میکروب های پوستی هم عمل می کنند. یکی از این میکروارگانیزم های بسیار مهم دیفتروئید ها هستند. سایر ساپروفیت ها هم می توانند در این وضعیت نقش داشته باشند. در عین حال فرآورده های دئودورانت خاصیت ضد تعریق ندارند. یعنی باعث مهار ترشح عرق نمی شوند. تنها با بوی بد مقابله می کنند.
اما فرآورده های موسوم به آنتی پرسپیرانت یا ضد تعریق بیشتر خصلت کاهش ترشح عرق دارند. این فرآورده ها بعضا حاوی آلومینیوم و بعضا حاوی منیزیم هستند. ضد تعریقها و دئودورانت ها را به فرم های دارویی مختلفی طراحی و ارائه می کنند. از آن جمله می توان به فرم های متنوعی از قبیل رول ها، بادی اسپلش و اسپری یا افشانه اشاره کرد. در بسیاری از فرمولاسیون های اسپری ضد تعریق آلوم و منیزیم به کار برده می شود. آلوم در مقایسه با نمک های معدنی منیزیم سمیت بالاتری دارد. در مورد آلوم نگرانی هایی وجود دارد.
آلومینیوم در دئودورانت‌ها
در اکثر محصولات ضد تعریق درصد مشخصی از آلوم استفاده می شود. این ترکیب معدنی سبب کنترل عرق و بوی بد می شود. در واقع این ماده پس از قرارگیری بر روی پوست منافذ آن را مسدود می سازد. به همین ترتیب است که مانع رسیدن عرق به سطح پوست می شود. آلومینیوم تری کلراید یکی از متداول ترین ترکیبات ضد تعریق است.
این ترکیب از واکنش بین گاز کلر و آلومینیوم به وجود می آید. این ترکیب در سال 1916 میلادی برای نخستین بار در درمان تعریق زیاد کف دست و بدن به کار برده شد. مقادیر بالای این ترکیب می تواند باعث بروز حساسیت پوستی شود. به همین خاطر معمولا آن را در پایه هایی مانند گلیسرین پخش می کنند. گاهی هم از ترکیبات خانواده گلایکول استفاده می کنند.
نمک های آلومینیوم به صورت موقتی باعث انسداد مجاری غدد عرق می شوند. وقتی این مجاری در پوست مسدود می شوند، به طور موقت توانایی عرق برای رسیدن به سطح پوست از بین می رود. این موضوع باعث کاهش میزان تعریق خواهد شد. به دنبال این وضعیت بوی بد بدن هم کاهش می یابد.
ارتباط بین دئودورانت‌های دارای آلومینیوم و سرطان سینه
در مورد رابطه بین مصرف دئودورانت های حاوی آلومینیوم و برخی بیماری های صعب العلاج تحقیقاتی انجام شده است. اما با این حال نمی توان با قطعیت در مورد ایمن بودن یا نبودن آلوم اظهار نظر کرد. برخی از تحقیقات شواهدی از اثرات نامطلوب آلوم در ایجاد دمانس و بیماری های سرطانی نشان داده اند. اما این شواهد هنوز برای یک نتیجه گیری جامع و مانع کافی نیست. یکی از انواع سرطان که در مورد رابطه آن با مصرف آلوم صحبت های زیادی شده است، سرطان سینه در زنان است.
تأثیر آلومینیوم بر سیستم عصبی و سلامت عمومی بدن
معمولا مقدار جذب شده از آلوم در اثر به کارگیری دئودورانت به حدی نیست که بخواهد تظاهرات سیستمیک آن چنانی ایجاد کند. اما در مصرف طولانی مدت ممکن است ریسک هایی مطرح شود.
دئودورانت‌های طبیعی
برخی مطالعات نشان از آن دارند که استفاده از دئودورانت ها شاید حتی باعث افزایش میزان کلونیزه شدن باکتری ها شوند. در مقابل برخی دیگر از مطالعات هم نشان از آن دارند که حضور ترکیباتی مانند نقره در فرمولاسیون دئودورانت ها می تواند باعث مهار فعالیت باکتری های سطح پوست شود. در هر حال صحبت ها در این خصوص کاملا حالت متناقض دارند. به همین دلیل برخی ترجیح می دهند
عوارض پوستی مرتبط با استفاده از دئودورانت‌های دارای آلومینیوم
از مهم ترین عوارض پوستی آلومینیوم می توان به سوزش، تحریک پوستی، خارش و … اشاره کرد. این فرآورده ها می توانند به شدت باعث سوزش و لک شوند. گاهی استفاده از فرآورده های دئودورانت به خصوص در نواحی ژنیتال و زیر بغل می تواند باعث تیرگی این نواحی شود. این تیرگی برای بسیاری از افراد آزاردهنده است. حتی بسیاری از افراد برای رفع این تیرگی است که به سراغ روش هایی مانند لیزر می روند.
آلومینیوم در دئودورانت‌ها و خطرات احتمالی برای کلیه‌ها
میزان آلومینیوم جذب شده پوستی از راه به کارگیری فرآورده های دئودورانت معمولا به حدی نیست که بتواند عوارض سیستمیک ایجاد کند. به این معنا که احتمال رسیدن آلوم به ناحیه کلیه کم است. ولی نزدیکی محل به کارگیری به بخش هایی از بدن که با غدد لنفاوی در ارتباط هستند، می تواند همچنان مطرح کننده ریسک سرطان باشد.
تفاوت بین دئودورانت و ضدعرق
دئودورانت ها بیشتر بر بوی بدن و جمعیت باکتریایی فلور نرمال پوست اثر دارند. در مقابل ضد عرق ها یا آنتی پرسپیرانت ها باعث انسداد مجاری غدد عرق می شوند. از این طریق اثرات ضد تعریق از خود بروز می دهند. از آلوم بیشتر در فرآورده های آنتی پرسپیرانت استفاده می شود. چون آلوم بر فعالیت غدد عرق اثر مهاری دارد.
چگونه دئودورانت‌های طبیعی می‌توانند جایگزین مناسبی باشند؟
دئودورانت های طبیعی با فرمولاسیون های منحصر به فردی می توانند به راحتی جایگزین فرآورده های صنعتی شوند. البته نباید از خاطر دور داشت که برخی از اسانس های طبیعی ممکن است در اثر فعالیت های باکتریایی خود تبدیل به ترکیبات بدبو شوند. بنابراین شاید بهتر باشد از برخی ترکیبات نگهدارنده مانند برخی نمک ها برای حفظ این فرآورده ها به صورت پایدار استفاده کنیم.
روش‌های طبیعی برای کنترل تعریق و بو بدون استفاده از آلومینیوم
استفاده از اسانس اسطوخدوس، سرکه، جوش شیرین، ترکیباتی مانند روغن نارگیل و روغن آووکادو می تواند جایگزین استفاده از دئودورانت های مصنوعی شود. ترکیباتی مانند بذر کتان هم می توانند در کنار این ترکیبات به کار روند. ترکیباتی مانند بذرکتان در عین حال که پایداری فرآورده را افزایش می دهد، می توانند باعث هیدراتاسیون پوست شوند. می توانند از خشکی و خارش و التهاب پوست پیشگیری کنند. به خصوص در نواحی چین دار بدن مثل کشاله ران و زیر بغل که بسیار حساس هستند.
نقش صنایع و تبلیغات در محبوبیت دئودورانت‌های دارای آلومینیوم
متاسفانه ادعای این که یک فرآورده دئودورانت می تواند برای 48 تا 72 ساعت تعریق را در پوست شما مهار کند یک ادعای رایج است. تبلیغات رایج در مورد دئودورانت ها بر این محور مبتنی است. هر قدر یک دئودورانت برای مدت طولانی تری از خود اثر بروز دهد از نظر مصرف کنندگان مطلوب تر است.
همین یک نقطه ضعف به حساب می آید. یک خطر بالقوه که برای نظام های مارکتینگ در شرکت های چند ملیتی چندان اهمیتی ندارد. با این حال همین شرکت ها هم باید بدانند اگر به توسعه متوازن و حیات پایدار در بازار می اندیشند، ایمنی یا Safety را باید در اولویت قرار دهند.
چگونه آلومینیوم جذب بدن می‌شود و چه تأثیری دارد؟
آلومینیوم کلراید یک ترکیب ذاتا آمفی فیل است. این ترکیب هم در حلال های چرب و هم در حلال های آبی حل می شود. می تواند در فرمولاسیون های مختلف به کار رود. این ترکیب یک جذب افزای بالقوه است. به همین دلیل به خوبی در بافت چرب و ساختارهای لیپوفیل پوست نفوذ می کند. با این حال در حالت عادی مقدار به کارگیری این فرآورده ها بر روی پوست به اندازه ای نیست که بخواهد ایجاد جذب گسترده و عوارض سیستمیک کند.
آلومینیوم و اختلالات هورمونی
برخی مطالعات از این خبر داده اند که مصرف آلوم می تواند با نوسانات و عدم توازن هورمونی در ارتباط باشد. به خصوص در برخی تحقیقات از اثرات مخرب آلومینیوم کلروهیدرات بر عملکرد غدد پستانی سخن گفته شده است.
به نظر می رسد آلومینیوم کلروهیدرات بتواند از طریق اثرگذاری بر فعالیت رسپتورهای هورمون استروژن در بافت پستانی باعث ایجاد نوعی اختلال هورمونی شود. به نظر می رسد در برخی موارد آلومینیوم کلروهیدرات بتواند اثرات استروژن را تقلید کند. این ترکیب ظاهرا می تواند باعث تحریک بافت پستانی و حتی افزایش احتمال بروز سرطان سینه از این رهگذر شود.
چگونه می‌توان دئودورانت‌های سالم را در بازار شناسایی کرد؟
استفاده از کدهای ثبت شده به عنوان کد اصالت بسیار مفید است. همچنین بررسی مندرجات لیست مواد سازنده دئودورانت و ضد تعریق می تواند در این زمینه کمک کننده باشد. در فرمولاسیون این فرآورده ها نباید از پارابن استفاده شده باشد. پارابن ترکیبی با خاصیت بالقوه سرطان زایی است. این مسئله به خصوص با توجه به کار گیری فرآورده بر روی موضعی نزدیک به غدد و گره های لنفاوی اهمیت فراوان دارد.
راهنمایی برای تهیه دئودورانت‌های خانگی بدون آلومینیوم
دستورالعمل برخی از فرآورده های آرایشی بهداشتی طبیعی با خاصیت دئودورانت در ادامه آماده است. یکی از دئودورانت های طبیعی معروف اکالیپتوس است. این فرآورده با یک چهارم فنجان روغن فندق، 25 قطره روغن لیمو، 25 قطره روغن اکالیپتوس قابل تهیه است. می توان این فرآورده را به راحتی در یک ظرف اسپری وارد کرد و روی موضع اسپری نمود.
یکی دیگر از فرآورده های طبیعی که می تواند باکتری های مولد بوی نامطبوع را مهار کند گل فندق جادوگر است. این فرآورده می تواند باعث از بین رفتن لکه های پوستی نیز شود. می توان گل فندق جادوگر را به مخلوط فوق افزود و از آن یک معجون ضد عرق و ضد بوی طبیعی به وجود آورد. از دیگر فرآورده های طبیعی دئودورانت و ضد تعریق می توان به مخلوط آب و سرکه اسطوخدوس اشاره کرد.
اسطوخودوس دارای خواص ضد التهابی و ضد میکروبی نیز هست. البته سرکه به خودی خود ممکن است باعث تحریک پوستی شود. به همین دلیل باید آن را با آب و کمک حلال مناسبی مانند روغن آووکادو یا گلیسرین مخلوط کرد. از اختلاط گل رس سفید، روغن نارگیل، جوش شیرین و عصاره گل کالندولا یا همیشه بهار هم می توان دئودورانت طبیعی تولید کرد.
خاک رس سفید به جذب سموم پوست کمک می کند و ضد عفونت است. در حالی که از اسانس کالندولا به عنوان ضدالتهاب ملایم استفاده می شود. گل رز و بذر کتان هر دو نرم کننده و مرطوب کننده هستند. این دو فرآورده اثرات ضدالتهاب دارند. روغن بذر کتان حتی خاصیت ضد آکنه دارد. در عین حال می تواند به هیدراتاسیون بهتر پوست کمک کند. در فرمولاسیون دئودورانت های طبیعی معمولا از اسانس های طبیعی به خصوص اسانس رزماری و اسطوخدوس به عنوان عطر استفاده می کنند.
سخن پایانی
دئودورانت ها و فرآورده های ضد تعریق از جمله مهم ترین فرآورده های مورد استفاده در کنترل تعریق هستند. این فرآورده ها می توانند باعث مهار فعالیت باکتری های سطح پوست شوند. این فرآورده ها همچنین می توانند باعث مهار تعریق شوند. این ترکیبات باعث ماسکه کردن بوی نامطبوع می شوند. در مورد دئودورانت ها و فرآورده های ضد تعریق صنعتی بحث و جدل فراوان است.
برخی بر این باورند که این فرآورده ها عوارض جدی برای سلامتی دارند. برخی این فرآورده ها را با احتمال بروز برخی سرطان ها در ارتباط دانسته اند. به عنوان مثال سرطان سینه را مطرح ساخته اند. با این همه در این مورد نمی توان قضاوت قطعی کرد. برخی از محققین استفاده از ترکیبات جایگزینی مانند منیزیم سیلیکات به جای آلوم را به عنوان راه حل مطرح ساخته اند.
برخی هم فرآورده های طبیعی تر را پیشنهاد داده اند. در این مورد در قسمت های بالاتر توضیح دادیم. به هر حال به نظر می رسد بهتر باشد تا زمان مشخص شدن همه خطرات بالقوه این فرآورده ها استفاده از فرآورده های طبیعی ارجح باشد. شاید در مواردی که دسترسی به فرآورده های طبیعی نیست، استفاده از دئودورانت های بدون آلوم گزینه بهتری باشد. باید در نظر داشت شرکت داروسازی داروافشان شایگان در طول سال های اخیر در زمینه تولید این تیپ محصولات با برند شاربوت فعالیت هایی کرده است.
